اطاعت چه کسانی موازی با اطاعت از خداوند است؟ +صوت
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۲۴۰۰۲
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَقَضَىٰ رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا ۚ إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا
و خدای تو حکم فرموده که جز او را نپرستید و درباره پدر و مادر نیکویی کنید و چنانکه یکی از آنها یا هر دو در نزد تو پیر و سالخورده شوند (که موجب رنج و زحمت تو باشند) زنهار کلمه‌ای که رنجیده خاطر شوند مگو و بر آنها بانگ مزن و آنها را از خود مران و با ایشان به اکرام و احترام سخن‌گو.
فایل صوتی تلاوت آیه ۲۳ سوره اسراء
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی تفسیر آیه ۲۳ سوره اسراءدر احادیث، در مورد احسان به والدین بسیار سفارش شده و از آزردن آنان نکوهش به عمل آمده است: پاداش نگاه رحمت به والدین، حج مقبول است. رضایت آن دو رضای الهی و خشم آنان خشم خداست. احسان به پدر و مادر عمر را طولانی می‌کند و سبب می‌شود که فرزندان نیز به ما احسان کنند.
بیشتر بخوانید
آیا یاری انبیاء از سنت‌های الهی است؟+صوتدر احادیث آمده است:حتّی اگر تو را زدند، تو «افّ» نگو، خیره نگاه مکن، دست بلند مکن، جلوتر از آنان راه نرو، آنان را به نام صدا نزن، کاری مکن که مردم به آنان دشنام دهند، پیش از آنان منشین و پیش از آنکه از تو چیزی بخواهند به آنان کمک کن.
مردی مادرش را به دوش گرفته طواف می‌داد، پیامبر (ص) را در همان حالت دید، پرسید:آیا حقّ مادرم را ادا کردم؟ فرمودند:حتّی حقّ یکی از ناله‌های زمان زایمان را ادا نکردی.
از پیامبر اکرم (ص) سؤال شد:آیا پس از مرگ هم احسانی برای والدین هست؟ فرمودند: آری، از راه نماز خواندن برای آنان و استغفار برایشان و وفا به تعهّداتشان و پرداخت بدهی هایشان و احترام دوستانشان.
مردی از پدرش نزد پیامبر شکایت کرد. حضرت پدر را خواست و پرسش نمود، پدر پیر گفت:روزی من قوی و پولدار بودم و به فرزندم کمک می‌کردم، امّا امروز او پولدار شده و به من کمک نمی‌کند. رسول خدا (ص) گریست و فرمودند:هیچ سنگ و شنی نیست که این قصه را بشنود و نگرید! سپس به آن فرزند فرمودند: «انت و ما لک لا بیک» تو و دارایی ات از آنِ پدرت هستید.
در حدیث آمده است:حتّی اگر والدین فرزند خود را زدند، فرزند بگوید: «خدا شما را ببخشد» که این کلمه همان «قول کریم» است
احسان به والدین، از صفات انبیاست. چنانکه در مورد حضرت عیسی (ع)، توصیفِ «بَرًّا بِوالِدَتِی» ودر مورد حضرت یحیی (ع) «بَرًّا بِوالِدَیْهِ» آمده است.
والدین، تنها پدر و مادر طبیعی نیستند. در برخی احادیث، پیامبر اکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) پدر امّت به حساب آمده اند. همچنان که حضرت ابراهیم، پدر عرب به حساب آمده است. «مِلَّهَ أَبِیکُمْ إِبْراهِیمَ»
اگر والدین توجّه کنند که پس از توحید مطرحند، انگیزه دعوت فرزندان به توحید در آنان زنده می‌شود. «قَضی رَبُّکَ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
پیام‌های آیه ۲۳ سوره اسراء۱-توحید، در رأس همه سفارش‌های الهی است. «قَضی رَبُّکَ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ»
۲-خدمتگزاری و احسان به پدر و مادر از اوصاف موحّد واقعی است. «أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
۳-فرمانِ نیکی به والدین مانند فرمانِ توحید، قطعی ونسخ نشدنی است. «قَضی»
۴-احسان به والدین در کنار توحید و اطاعت از خداوند آمده است تا نشان دهد این کار، هم واجب عقلی و وظیفه انسانی است، هم واجب شرعی. «قَضی رَبُّکَ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
۵-نسل نو باید در سایه ایمان، با نسل گذشته، پیوند محکم داشته باشند. «أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
۶-در احسان به والدین، مسلمان بودن آنها شرط نیست. «بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
۷-در احسان به پدر و مادر، فرقی میان آن دو نیست. «بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
۸-نیکی به پدر ومادر را بی واسطه و به دست خود انجام دهیم. «بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
۹-احسان، بالاتر از انفاق است و شامل محبّت، ادب، آموزش، مشورت، اطاعت، تشکّر، مراقبت و امثال این‌ها می‌شود. «بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»
۱۰-احسان به والدین، حدّ و مرز ندارد. «بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً» (نه مثل فقیر، که تا سیر شود، وجهاد که تا رفع فتنه باشد و روزه که تا افطار باشد.)
۱۱-سفارش قرآن به احسان، متوجّه فرزندان است، نه والدین. «وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»، زیرا والدین نیازی به سفارش ندارند و به طور طبیعی به فرزندان خود احسان می‌کنند.
۱۲-هرچه نیاز جسمی وروحیِ والدین بیشتر باشد، احسان به آنان ضروری‌تر است. «یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ»
۱۳-پدر و مادر سالمند را به آسایشگاه نبریم، بلکه نزد خود نگهداریم. «عِنْدَکَ»
۱۴-وقتی قرآن از رنجاندن سائل بیگانه‌ای نهی می‌کند، «أَمَّا السّائِلَ فَلا تَنْهَرْ» تکلیف پدر و مادر روشن است. «وَ لا تَنْهَرْهُما»
۱۵-هم احسان لازم است، هم سخن زیبا و خوب. «إِحْساناً ... قُلْ لَهُما قَوْلاً کَرِیماً» (بعد از احسان، گفتار کریمانه مهم‌ترین شیوه‌ی برخورد با والدین است.)
۱۶-در احسان به والدین و قول کریمانه، شرط مقابله نیامده است. یعنی اگر آنان هم با تو کریمانه برخورد نکردند، تو کریمانه سخن بگو. «وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَرِیماً»
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: تفسیر قرآن قرآن والدین احسان به والدین ت ع ب د وا إ لا ب ال وال د ی ن ت ع ب د وا إ ل پدر و مادر إ ح سانا ال د ی ن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۲۴۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمده‌ایم که بمانیم!
اسرائیل پیشتر در غزه بود. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزه کوچک چندده شهرک صهیونیست‌نشین داشت اما زیر ضربات آتش و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.
به گزارش ایسنا، کانال تلگرامی «تنهایی دسته جمعی» با انتشار تصویری از یک دیوار نوشته در طول جنگ تحمیلی نوشت:
این دیوارنوشتۀ نظامیان اشغالگر بعثی در خرمشهر است. نوشته‌اند: «آمده‌ایم که بمانیم.»
نتوانستند که بمانند. غیرت مدافعان ارتشی و سپاهی و بسیجی نگذاشت که بمانند. یک لحظه از فکر بیرون کردن آنها بیرون نیامدند، تا آنکه دست آخر در عملیات بیت‌المقدس در سوم خرداد ۱۳۶۱ آنها را بیرون کردند.
اسرائیلی‌ها چند روز بعد از این واقعه، به لبنان لشکر کشیدند. بر خلاف تمامی پیش‌بینی‌ها، تا بیروت پیش‌روی کردند. اولین پایتخت عربی اشغال شد. آمده بودند که بمانند. اما غیرت گروه‌های مختلف مقاومت لبنان، و در رأسشان حزب‌الله که در مقابل این اشغالگری تأسیس شد، نگذاشت که بمانند. دست آخر در ۲۵ می ۲۰۰۰ اسرائیلی‌ها را زیر ضربات آتش، و بدون هیچ قید و شرطی، از لبنان بیرون کردند.
اسرائیل، آمده تا در فلسطین بماند. همین روزها هم در فکر آن است که دست‌کم در بخشی از غزه بماند. اما اسرائیل پیشتر در غزه بوده است. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزۀ کوچک چندده شهرک صهیونیست‌نشین داشت. اما زیر ضربات آتش، و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.
همانطور که نیروهای صدام وحشی نتوانستند در خرمشهر بمانند، همانطور که نیروهای وحشی اسرائیلی نتوانستند در لبنان بمانند، همانطور که وحشی‌های شارون پیشتر نتوانستند در غزه بمانند، این بار هم اشغالگران نخواهند توانست. نه فقط در غزه، که در کل فلسطین.
إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ
البته وعده گاه (عذاب) آنها صبح است، آیا صبح نزدیک نیست؟
انتهای پیام
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند